Piše: Mediha Skopljak, vlasnica salona Medea.
Aromaterapija, primjena mirisnih jedinjenja sa ciljem liječenja bolesnih stanja, kao i poboljšanje raspoloženja\očuvanja zdravlja duha, tijela i uma, te liječenje i prevenciju bolesti ima dugu historiju. Pojam aromaterapija uveo je francuski hemičar Rene-Maurice Gattefosse 1920. godine, kada je napravio prvu tezu o aromaterapiji. Ljudi najčešće nisu ni svjesni koliko su skloni da koriste, i koliko ustvari koriste aromaterapijska sredstva u najrazličitijim oblicima. Nauka je potvrdila da određene vrste mirisnih molekula imaju specifična terapeutska i kozmetičko- terapijska dejstva. To je razlog što se u okviru savremene kozmetologije aromaterapija razvija kao zasebna naučna oblast koja izučava mogućnosti korištenja i primjene mirisnih molekula ili prirodnih kompozicija mirisnih jedinjenja s ciljem postizanja terapeutskih efekata na ljudski organizam. Pri korištenju treba imati na umu da esencijalna ulja, visoko-koncentrirani biljni ekstrakti mogu imati 99 puta intenzivnije dejstvo od prirodnih kompozicija koje se nalaze u aromatičnim drogama. Prilikom primjene mješavina ne treba koristiti više od 5 mirisnih esencija jer se onda smanjuje i neutrališe njihovo djelovanje.
Kada se pravi dobro izbalansirana mješavina treba imati na umu da različita ulja isparavaju različitom brzinom, i na osnovu toga ih dijelimo u tri grupe:
– prvu grupu čine ulja koja veoma brzo isparavaju, a to su esencije koje stimulišu i osvježavaju,
– drugu tj. srednju grupu cine ulja koja isparavaju umjerenom brzinom, a to su esencije koje prvenstveno djeluju na tjelesne funkcije,
– treću tj. zadnju grupu čine ulja koja sporije isparavaju, a djeluju relaksirajuće i umirujuće.
Zato pri samoj pripremi smjese mirisnih esencija tj. miješanjem ulja iz prve i treće grupe dobijamo mješavinu u kojoj će biti usporeno isparavanje mirisnih molekula iz prve grupe. Dodatkom male količine ulja iz druge grupe uljima iz prve i treće grupe problem prevazilazimo, jer ulja iz te grupe imaju ulogu balansiranja izmedju druge dvije grupe.
Kada terapeut na raspolaganju ima paletu kvalitetnih mirisnih esencija i masnih ulja kao podlogu, sam može da priprema mješavinu za aplikaciju. Važno je da terapeut zna da je optimalna doza mirisnih esencija u preparatima 2-3%.
AROMA MASAŽA
Najčešći oblik primjene aromatičnih ulja u kozmetoterapiji je aroma masaža. Aroma masaža je drevna tehnika relaksacije i revitalizacije kože. Posebno ćemo izdvojiti Ayurvedsku masažu koja je jedna od najstarijih tehnika masaže koja se radi mirisnim esencijama, a temelji se na tradicionalnoj indijskoj medicini Ayurvedi, koja zagovara prirodan i zdrav način života. Mogućnosti kombinacija esencijalnih ulja ima jako mnogo.
* Za relaksaciju se obično koristi mješavina lavandinog ulja i kamilice.
* Nadražujuće-stimulativno dejstvo ima mješavina ulja ruzmarina i limuna,
* Za podizanje energetskog statusa koristi se mješavina ulja mente i mirisne esencije dobivene iz iglica bora.
* U tretmanima celulita dobri rezultati se postižu primjenom aroma masaže mirisnim uljima čempresa, bosiljka, limuna, timijana i ruzmarina.
PRAKTIČNA PRIMJENA MIRISNIH ESENCIJA
Za praktičnu primjenu mirisnih esencija u kozmetičko-terapijske svrhe, terapeut treba da zna osnovne osobine i dejstvo mirisnih esencija.
Opšte antiseptično dejstvo imaju ulja eukaliptusa, lavande, limuna, bora, ruzmarina i majčine dušice.
Kod upalnih promjena na koži aroma masaža se primjenjuje u sljedećoj kombinaciji: sojino ulje kao bazno ulje (3-4 kapi), mirisno ulje kamilice (5-10 kapi), i mirisna esencija geranijuma (5-10 kapi).
Za suhu kožu preporučuje se aromatično ulje dobijeno smjesom kašičice ulja pšeničnih klica, maslinovog i bademovog ulja, te 6-10 kapi ulja kamilice.
Za masnu kožu kao podlogu koristimo jednu kašičicu sojinog ulja u koje dodajemo jednu kap ulja eukaliptusa i jednu kap ulja geranijuma.
Kod proširenih kapilara povoljno djeluje esencijalno ulje peršuna koje se stavlja kao obloga, te maske i tonici, tako da sto duže ostanu na koži za bolje rezultate.
Aknoznu kožu treba tretirati sa mirisnom esencijom koja sadrži ulja lavande, karanfilića, kamilice, kleke, majčine dušice, čajevca i čempresa, kao i mirisna ulja citrusnih vrsta.
Kod dermatitisa primjenjuju se ulja kamilice, sandalovine i kleke. Limfnu dranažu potpomažu mirisne esencije limuna, pomorandže, timijana, kleke, ruzmarina, sandalovine i mirođije.
Stimulirajuće dejstvo na cirkulaciju krvi imaju ulja ruzmarina, eukaliptusa, kamfora, borovnice, lavande i majčine dušice. Naravno, pri samom izboru mirisnih ulja i pravljenja mješavine ne treba zaboraviti da je za uspjeh terapije važno da klijent kome se aplicira aromaterapija prihvati miris izabrane mješavine.