Ekskluzivno u Beautiful-u: Spuštenost (ptoza) gornjeg očnog kapka
Operacija urađena na vrijeme spriječava slabovidost
Piše: prof. dr. Reuf Karabeg, specijalista opšte hirurgije, plastične, rekonstruktivne i estetske hirurgije
Biografija:
Prof. dr. Reuf Karabeg je specijalista opšte hirurgije, plastične, rekonstruktivne i estetske hirurgije. Predsjednik Udruženja plastičnih, rekonstruktivnih i estetskih hirurga u BiH. Član ASPS-a (Američkog udruženja plastičnih hirurga). Član ISAPS-a (jednog od najvećih strukovnih udruženja u svijetu). Član i nacionalni delegat u ESPRAS-u (Evropsko udruženje plastičnih i estetskih hirurga). Član BAPRAS-a (Balkanskog udruženja plastičnih i estetskih hirurga). Nacionalni predstavnik u ICOPLAST-u (najveća asocijacija nacionalnih udruženja u svijetu). Profesor na Medicinskom fakultetu Univerziteta u Sarajevu. Radno mjesto -Hirurška poliklinika ,,Karabeg’’ Sarajevo.
Ptoza (spuštenost) gornjeg očnog kapka može biti posljedica urođenog stanja ili stečena tokom života. Može biti jednostrana ili obostrana, u drugom slučaju je obično asimetrična. Po stepenu spuštenosti gornjeg kapka, problem može biti kozmetski i / ili funkcionalan, kada ptoza utiče na vid.
Urođena ptoza je najčešće posljedica nedovoljno razvijenog mišića podizača gornjeg kapka. Ukoliko gornji kapak prekriva dio zjenice ili zjenicu u cjelini, potrebna je rana korekcija, da bi se spriječila slabovidost na istostranom oku. U tom slučaju se operacija radi već sa godinu dana starosti djeteta. Ukoliko je stepen ptoze manji, sa operacijom se može sačekati do predškolskog uzrasta, a radi prevencije problema sa socijalizacijom djeteta u školi.
Urođena ptoza prije i nakon koerkcije
Najčešći uzrok stečene ptoze je slabljenje pripoja mišića podizača (aponeuroze), pri čemu je snaga mišića očuvana. Slabost nastaje usled procesa starenja tkiva kapka (involucija), a kod mladih ljudi najčešći uzrok je nošenje kontaktnih sočiva. Aponeuroza može oslabiti i usljed povrede kapka, bolesti ili operacije oka.
Stečena aponeurotska ptoza prijee i nakon korekcije
Rjeđi uzroci stečenih ptoza su neurološki problemi kao što je paraliza nerva koji je zadužen za motoriku(pokretanje) gornjeg kapka i mišića pokretača oka, usled bolesti ili povrede, kao i određene nervno-mišićne bolesti tipa mijastenije gravis. Posebnu grupu čine takozvane mišićne distrofije koje dovode do propadanja i slabosti, kako mišića podizača gornjeg kapka, tako i mišića koji su zaduženi za treptanje i zatvaranje očiju.
Paralitička ptoza prije i nakon operacije
Tehnika operacije zavisi prije svega od snage mišića podizača. Najjedostavnije rečeno, kod očuvane snage mišića dovoljno je vratiti pripoj mišića na svoje anatomsko mjesto. Kod oslabljene snage mišića podizača kapka, potrebno ga je skratiti ili kapak „povezati“ sa obrvom/čelom, radi upotrebe čeonog (frontalnog) mišića kao pomoćnog podizača kapka. Veza kapka i čela može biti ostvarena upotrebom sintetičkog materijala (npr. silikonska vrpca) ili pomoću sopstvenog vezivnog tkiva (fascija lata sa butine). U novije vrijeme, sve je više u upotrebi tehnika kojom se jedan dio čeonog mišića vezuje za kapak. Takođe, treba napomenuti da se većina stečenih ptoza aponeurotskog tipa, može obaviti bez reza na koži, što u značajnoj mjeri smanjuje invazivnost procedure i ubrzava oporavak.
Vrsta anestezije prevashodno zavisi od uzrasta pacijenta. Kod odraslih i adolescenata se može uraditi u lokalnoj anesteziji ili analgosedaciji kada pacijent može 1 h nakon operativnog zahvata ići na kućno liječenje.. Oporavak je prilično brz,7-10 dana.
Operativni zahvat je minuciozan i veoma zahtjevan.Radi se pod uvećanjem lupa ili mikroskopa.Prvi operativni zahvat je obično odlučujući za funkciju kapka ali i najlakše ga je napraviti jer nema ožiljnog tkiva .Ponovna operacija je značajno teža a i sam rezultat je neizvjesniji .Stoga , odabir hirurga za operativni zahvat jedan je od najvažnijih koraka u liječenju.Hirurg i ljekar kome se obrati pacijent ili roditelji pacijenta bi morali pacijenta poslati najiskusnijem.