Glavna je ponovni operativni zahvat odnosno neuspjeh operacije. U svijetu, ovisno od hirurga do hirurga, ponovni zahvat je od 5-15-30%. U poliklinici „Karabeg“ procenat ponovljenih operativnih zahvata je na najmanjoj mogućoj stopi, ispod 2%.
Prof.dr. Reuf Karabeg je specijalista opšte hirurgije, plastične, rekonstruktivne i estetske hirurgije.
– ISAPS, International Society of Aesthetic and Plastic Surgeons
– ASPS , American Association of Plastic Surgeons
– ESPRAS, Europian Society of Plastic,Reconstructive and Aesthetic Surgeons, National delegate
– BAPRAS, FELLOWS IN SCIENCE
– UPREHBIH, Association of Plastic, Reconstructive and Aesthetic Surgeons in Bosnia and Herzegovina, President of Association (www.uprehbih.com).
– ICOPLAST, International Confederation of Plastic Surgery Societies, National delegate and Chair of the Professional Standards Committee
– Professor of Surgery at Medical Faculty of University of Sarajevo
– Surgical Clinic ,,Karabeg” Sarajevo (www.karabeg.com)
– The Head of Medical staff of football team ,, Sarajevo” and National A Football Team of B&H.
Operacije nosa spadaju u najteže i najčešće operacije estetske hirurgije. Na više načina simbolizira umjetnost, nauku i praksu ove hirurške discipline (prije svega estetske hirurgije). Neohodno je (raz)otkrivanje psihoestetskog statusa pacijenta. Mora postojati hirurška kompetentnost za modifikaciju operativnog zahvata u skladu sa individualnom situacijom (radi se personalizirana hirurgija) ali i najvažnije – mora se postići značajno poboljšanje respiratorne (disajne) funkcije i dobiti odličan estetski rezultat. Koliko god je moguće, u skladu sa percepcijom pacijenta. Više za časopis BeautiFUL piše dr. Reuf Karabeg.
Pacijent i njegova rodbina su mnogo zahtjevniji danas i uopšte bolje informirani nego ikad ranije. Nažalost, mnoge od informacija su pogrešno shvaćene i pacijent može biti pod lažnom impresijom. Stoga, prave informacije mora dobiti od hirurga. Pacijent vjeruje ili dolazi sa predubjeđenjem da je estetski hirurg čarobnjak, zaboravlja da je esteska hirurgija grana hirurgije, sa mogućim komplikacijama izuzetno rijetkim. Glavna je ponovni operativni zahvat odnosno neuspjeh operacije. U svijetu, ovisno od hirurga do hirurga, ponovni zahvat je od 5-15-30%. U našim rukama u poliklinici „Karabeg“ procenat ponovljenih operativnih zahvata je na najmanjoj mogućoj stopi, ispod 2%.
Funkcija disanja je narušena kod većine pacijenata koji traže estetski zahvat
Većina pacijenata koji zahtijevaju estetsku operaciju nosa jednostavno traži poboljšanje veličine i oblika nosa. Najčešće, smanjenje veličine, djelimično određenih zona ili kompletnog nosa. Ne smije se zanemariti činjenica (osobito ne smije pacijent) da osim važne estetske i dominantno personalne karakteristike, nos predstavlja i važan organ mirisa i glavni organ disanja. I da je funkcija disanja najčešće narušena kod većine pacijenata koji traže estetski zahvat, a osobito nakon traume nosa. Što pacijent ne mora, ali hirurg bi morao da uoči i prezentira pacijentu. Rezultat je uobičajeno operacija iz estetskih ali i funkcionalnih razloga (operacija nosnoga septuma – pregrade, koja je iskrivljena ili izlomljena i otežava disanje).
Odabir pacijenata
Očigledno je za uspjeh operativnog zahvata od najvećeg značaja pravilan odabir pacijenata. I pacijent i hirurg moraju biti zadovoljni. Važno je da se otkrije pacijent sa dismorfobijom ili iskrivljenom slikom (u ogledalu) o sebi. Bez obzira na korektno urađeni zahvat, veoma dobar ili čak perfektan rezultat, pacijent može biti nezadovoljan.
Šta je dismorfobija?
Objasniti ću na sljedećem primjeru. Dakle, čak u slučaju kad bi 10 od 10 konsultiranih estetskih hirurga, koji bi dali sekundarno mišljenje da je operativni zahvat dao vrhunski rezultat i da nema potrebe za novim zahvatom, da pacijent ima dobru prohodnost dišnih puteva itd., pacijent nije i dalje uvjeren u to i insistira na daljoj korekciji. Takve pacijente nije lako otkriti u preoperativnom razgovoru jer su inteligentni, elokventni, simpatični a u dubini duše mogu biti frustrirani ili puni kompleksa. Slanje pacijenta psihologu često dovodi do nerazumijevanja u ordinaciji plastičnog hirurga. Može biti neugodno iskustvo i za pacijenta i hirurga.
Hirurška procedura,otvorena i zatvorena tehnika
Operaciju je teško razumjeti pošto se praktično radi ,“na slijepo’“ kod zatvorene tehnike jer nema vanjskih rezova. Kod otvorene tehnike, preglednost je besprijekorna, ali ostaje mali ožiljak na kolumeli tj. na pregradi koja dijeli dvije nosnice. Trajanje operativnog zahvata je oko 60 min kada se radi samo estetska komponenta a u prosjeku 90 min, kada se radi i operativni zahvat nosne pregrade za „bolje disanje“.
Anestezija i hospitalizacija
Operacija se radi, obično u opštoj anesteziji, rjeđe u kombinaciji analgosedacije i lokalne anestezije. Znamo u našoj poliklinici uraditi zahvat i u lokalnoj anesteziji, kada je pacijentu opšta anestezija rizična zbog zdravstvenog stanja ili ako istu preferira. Hospitalizacija nije neophodna. Četiri do 6 h nakon operativnog zahvata pacijentu je dozvoljeno da ide kući ali, po želji, može ostati u poliklinici 24 h ili duže.
Postoperativni tok
Tamponada nosa traje 3-5dana, zavisno radi li se i kakvog je oštećenja i nosna pregrada (ispravljanje krive nosne pregrade i konsekutivno boljega disanja). Gips ili druga vrsta imobilizacije na nosu se ima od 7 do maksimalno 10 dana i to samo u slučaju da se moraju pomjerati nosne kosti. Inače, ako se ne pomjeraju, nema nikakve imobilizacije osim flastera 3-4 dana. Vanjskih ožiljaka nema, rijetko samo 5 mm na spoju sa gornjom usnom (kod otvorene tehnike) ali je isti praktično nevidljiv. Operacija uobičajeno traje 60-90 minuta. Obično se konci ne skidaju nego se sami resorbuju. Izuzetak je skidanje par konaca na bazi nosa ako se koristi tzv. otvorena tehnika.Povratak na posao, zavisno od vrste operativnog zahvata se očekuje nakon 7-12 dana.
Uspjeh operacije
Uspjeh često ovisi od taktilnog i emocionalnog osjeta hirurga. Podrazumijeva trodimenzionalni koncept. Kompleksnost se sastoji u tome što je često, ponekad i nemoguće predvidjeti krajnji rezultat. Pacijentovo zadovoljstvo je uobičajena konsekvenca operativnoga zahvata. Određeni broj pacijenta zahtijeva dodatni operativni zahvat, najčešće minorni u lokalnoj anesteziji i isti se stoga mora smatrati nastavkom liječenja što se preoperativno objasni pacijentu koji tu činjenicu shvati i prihvati.